De Hongaarse bisschoppenconferentie o.l.v. kardinaal Erdö heeft in een rondschrijven van 11 mei 2009 verordend dat priesters vanaf Pinksteren tijdens de Mis de juiste Hongaarse vertaling van de consecratiewoorden moeten gebruiken. Meer bepaald gaat het om de woorden die gebruikt worden bij de consecratie van de wijn. De priester zegt hierbij in het Latijn: "(...) qui pro vobis et pro multis effundetur in remissionem peccatorum" (dit is in het Nederlands: "(...) dat voor u en voor velen wordt vergoten tot vergeving van de zonden").
In verschillende talen werd in de nasleep van de liturgiehervorming waarbij de volkstaal werd toegelaten het 'pro multis' vertaald door 'voor allen' in plaats van 'voor velen'. In 2006 schreef kardinaal Arinze als prefect van de Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten en met goedkeuring van de Congregatie voor de Geloofsleer hierover een brief naar de bisschoppenconferenties. Daarin werd aan de bisschoppenconferenties gevraagd om in een tijdspanne van één tot twee jaar de vertalingen te corrigeren.
In de brief benadrukt kardinaal Arinze dat de woorden 'pro multis' van in de eerste eeuwen in gebruik zijn. Pas de laatste dertig jaar komt de 'interpreterende vertaling' 'voor allen' voor in sommige - goedgekeurde - vertalingen. Het gebruik van de woorden 'voor allen' maakt de consecratie niet ongeldig. Toch zijn er een aantal argumenten om te kiezen voor de vertaling 'voor velen'. Zo wordt in de evangelies in deze context op vele plaatsen specifiek naar "velen" verwezen. De Romeinse ritus heeft altijd de woorden 'pro multis' gebruikt en nooit 'pro omnibus'. Ook de verschillende Oosterse ritussen hanteren het woordelijke equivalent van het Latijnse "pro multis". Bovendien houdt de vertaling 'voor velen' "rekening met het feit dat deze redding niet langs een ietwat mechanische weg gebracht is, zonder dat men het zelf wil of er deel aan heeft. Veeleer wordt de gelovige uitgenodigd om in geloof de gave te aanvaarden die wordt aangeboden en het bovennatuurlijke leven te ontvangen dat wordt gegeven aan hen die deelnemen aan het mysterie, door het zo gestalte geven in hun leven dat zij daardoor gerekend worden bij de "velen", waarnaar de tekst verwijst." Tenslotte ligt een getrouwe vertaling van het Latijn in lijn met de Instructie Liturgiam Authenticam (over het gebruik van de volkstaal in de liturgie).
In de Duitstalige landen is deze aanpassing nog niet doorgevoerd. Ook de Belgische bisschoppen hebben nog geen stappen in die richting ondernomen.
In verschillende talen werd in de nasleep van de liturgiehervorming waarbij de volkstaal werd toegelaten het 'pro multis' vertaald door 'voor allen' in plaats van 'voor velen'. In 2006 schreef kardinaal Arinze als prefect van de Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten en met goedkeuring van de Congregatie voor de Geloofsleer hierover een brief naar de bisschoppenconferenties. Daarin werd aan de bisschoppenconferenties gevraagd om in een tijdspanne van één tot twee jaar de vertalingen te corrigeren.
In de brief benadrukt kardinaal Arinze dat de woorden 'pro multis' van in de eerste eeuwen in gebruik zijn. Pas de laatste dertig jaar komt de 'interpreterende vertaling' 'voor allen' voor in sommige - goedgekeurde - vertalingen. Het gebruik van de woorden 'voor allen' maakt de consecratie niet ongeldig. Toch zijn er een aantal argumenten om te kiezen voor de vertaling 'voor velen'. Zo wordt in de evangelies in deze context op vele plaatsen specifiek naar "velen" verwezen. De Romeinse ritus heeft altijd de woorden 'pro multis' gebruikt en nooit 'pro omnibus'. Ook de verschillende Oosterse ritussen hanteren het woordelijke equivalent van het Latijnse "pro multis". Bovendien houdt de vertaling 'voor velen' "rekening met het feit dat deze redding niet langs een ietwat mechanische weg gebracht is, zonder dat men het zelf wil of er deel aan heeft. Veeleer wordt de gelovige uitgenodigd om in geloof de gave te aanvaarden die wordt aangeboden en het bovennatuurlijke leven te ontvangen dat wordt gegeven aan hen die deelnemen aan het mysterie, door het zo gestalte geven in hun leven dat zij daardoor gerekend worden bij de "velen", waarnaar de tekst verwijst." Tenslotte ligt een getrouwe vertaling van het Latijn in lijn met de Instructie Liturgiam Authenticam (over het gebruik van de volkstaal in de liturgie).
In de Duitstalige landen is deze aanpassing nog niet doorgevoerd. Ook de Belgische bisschoppen hebben nog geen stappen in die richting ondernomen.
Reacties
Een reactie posten