Op 14 september was het drie jaar geleden dat het motu proprio Summorum Pontificum van paus Benedictus XVI van kracht werd. Hiermee heeft de paus de Tridentijnse Mis opnieuw in eer hersteld. Bij wijze van evaluatie had Radio Vaticaan een interview met mgr. Guido Pozzo, secretaris van de pauselijke Commissie Ecclesia Dei. Deze commissie, die onder de vleugels van de Congregatie van de Geloofsleer werkt, is verantwoordelijk voor de uitvoering van het motu proprio.
Het volledige interview is hier te lezen (Duits). Er komt ook een Engelse vertaling op The New Liturgical Movement.
Enkele punten uit het interview:
Mgr. Pozzo stelt vast dat er bisschoppen en priesters zijn die m.b.t. de vraag naar de oude ritus vrezen dat het gaat om iets esthetisch, puur ornamenteel en formalistisch. Volgens mgr. Pozzo is dat een soort vooroordeel. "Want de oude misritus heeft een diepe rijkdom, die niet alleen gerespecteerd maar ook herontdekt moet worden (...). Deze vooroordelen en weerstanden moeten door een verandering van de forma mentis, van de gezindheid, overwonnen worden. Er is nood aan een beter aangepaste liturgische vorming."
De Commissie stelt vast dat er in het bijzonder bij de jonge generaties interesse en toeloop naar de oude vorm van de Mis bestaat. En dat is een verrassende nieuwigheid."
Verder is mgr. Pozzo van mening dat men seminaristen de mogelijkheid zou moeten bieden om in de buitengewone vorm te leren celebreren - "niet als verplichting, maar als mogelijkheid". Hiervoor kan, indien mogelijk, beroep gedaan worden op "de instituten die onder de jurisdictie van de Commissie Ecclesia Dei vallen en de traditionele liturgische discipline volgen". De Priesterbroederschap St. Petrus, in België actief in Brugge, Brussel, Namen en Herstal, is hier een voorbeeld van.
Mgr. Pozzo geeft ook aan dat de Commissie aan een voorstel werkt om in het missaal van 1962 een aantal nieuwe heiligen, alsook een aantal prefaties uit het missaal van Paulus VI, op te nemen.
Op de vraag of het motu proprio ook toegepast wordt in de St.-Pieterbasiliek in Rome, antwoordt mgr. Pozzo dat bij zijn weten vele priesters er 's morgens de Mis in de oude vorm van de Romeinse ritus opdragen.
De Commissie speelt ook een rol in de gesprekken tussen de Congregatie voor de Geloofsleer en een aantal theologen van de Priesterbroederschap Pius X van Mgr. Lefebvre. Sinds paus Benedictus de excommunicatie van hun vier bisschoppen opgeheven heeft (nadat zij hier schriftelijk om gevraagd hadden en zo het primaat van de paus erkenden, was er immers geen grond meer om de excommunicatie te behouden), vinden deze gesprekken tweemaandelijks plaats. Mgr. Pozzo zegt dat die in een positieve en constructieve sfeer verlopen. Een oplossing voor de doctrinaire geschillen ziet hij in de door de paus gepromote "hermeneutiek van de continuïteit", waarbij de continuïteit met de traditie fundamenteel is voor de interpretatie van Vaticanum II. De priesterbroederschap Pius X zal wel duidelijk moeten aanvaarden dat de nieuwe Mis van Paulus VI een legitieme en geldige Mis is. Tegelijk geeft hij ook toe dat veel kritiek in zekere zin terecht was door het misbruik dat er van de liturgische vernieuwing gemaakt is. "Wij weten immers dat er vele Misvieringen zijn die niet overeenstemmen met de ware leer en de ware geest van de liturgiehervorming en het missaal van Paulus VI".
Intussentijd is de situatie van de Priesterbroederschap St. Pius X nog altijd niet geregulariseerd. Ze zijn nog niet kerkrechtelijk erkend en hun priesters kunnen hun ambt ook niet legitiem uitoefenen. "In dit licht is het duidelijk dat katholieke gelovigen eraan gehouden zijn om de deelname aan de Mis of het ontvangen van sacramenten van een priester van de Piusbroederschap te vermijden, omdat zij kerkrechtelijk irregulier zijn. Dat geldt ook voor elke andere priester die zich in een irreguliere kerkrechtelijke situatie bevindt of zonder bisschop is." Hierbij moet wel gezegd worden dat - volgens eerdere verklaringen van de Ecclesia Dei Commissie - het bijwonen van de Mis bij de Priesterbroederschap in sommige omstandigheden wel kan: als de gelovige hiermee geen afstand neemt van de Kerk en de paus en indien er geen alternatieven zijn om een legitieme traditionele Mis bij te wonen (bron).
Het volledige interview is hier te lezen (Duits). Er komt ook een Engelse vertaling op The New Liturgical Movement.
Enkele punten uit het interview:
De Commissie stelt vast dat er in het bijzonder bij de jonge generaties interesse en toeloop naar de oude vorm van de Mis bestaat. En dat is een verrassende nieuwigheid."
Verder is mgr. Pozzo van mening dat men seminaristen de mogelijkheid zou moeten bieden om in de buitengewone vorm te leren celebreren - "niet als verplichting, maar als mogelijkheid". Hiervoor kan, indien mogelijk, beroep gedaan worden op "de instituten die onder de jurisdictie van de Commissie Ecclesia Dei vallen en de traditionele liturgische discipline volgen". De Priesterbroederschap St. Petrus, in België actief in Brugge, Brussel, Namen en Herstal, is hier een voorbeeld van.
Mgr. Pozzo geeft ook aan dat de Commissie aan een voorstel werkt om in het missaal van 1962 een aantal nieuwe heiligen, alsook een aantal prefaties uit het missaal van Paulus VI, op te nemen.
Op de vraag of het motu proprio ook toegepast wordt in de St.-Pieterbasiliek in Rome, antwoordt mgr. Pozzo dat bij zijn weten vele priesters er 's morgens de Mis in de oude vorm van de Romeinse ritus opdragen.
De Commissie speelt ook een rol in de gesprekken tussen de Congregatie voor de Geloofsleer en een aantal theologen van de Priesterbroederschap Pius X van Mgr. Lefebvre. Sinds paus Benedictus de excommunicatie van hun vier bisschoppen opgeheven heeft (nadat zij hier schriftelijk om gevraagd hadden en zo het primaat van de paus erkenden, was er immers geen grond meer om de excommunicatie te behouden), vinden deze gesprekken tweemaandelijks plaats. Mgr. Pozzo zegt dat die in een positieve en constructieve sfeer verlopen. Een oplossing voor de doctrinaire geschillen ziet hij in de door de paus gepromote "hermeneutiek van de continuïteit", waarbij de continuïteit met de traditie fundamenteel is voor de interpretatie van Vaticanum II. De priesterbroederschap Pius X zal wel duidelijk moeten aanvaarden dat de nieuwe Mis van Paulus VI een legitieme en geldige Mis is. Tegelijk geeft hij ook toe dat veel kritiek in zekere zin terecht was door het misbruik dat er van de liturgische vernieuwing gemaakt is. "Wij weten immers dat er vele Misvieringen zijn die niet overeenstemmen met de ware leer en de ware geest van de liturgiehervorming en het missaal van Paulus VI".
Intussentijd is de situatie van de Priesterbroederschap St. Pius X nog altijd niet geregulariseerd. Ze zijn nog niet kerkrechtelijk erkend en hun priesters kunnen hun ambt ook niet legitiem uitoefenen. "In dit licht is het duidelijk dat katholieke gelovigen eraan gehouden zijn om de deelname aan de Mis of het ontvangen van sacramenten van een priester van de Piusbroederschap te vermijden, omdat zij kerkrechtelijk irregulier zijn. Dat geldt ook voor elke andere priester die zich in een irreguliere kerkrechtelijke situatie bevindt of zonder bisschop is." Hierbij moet wel gezegd worden dat - volgens eerdere verklaringen van de Ecclesia Dei Commissie - het bijwonen van de Mis bij de Priesterbroederschap in sommige omstandigheden wel kan: als de gelovige hiermee geen afstand neemt van de Kerk en de paus en indien er geen alternatieven zijn om een legitieme traditionele Mis bij te wonen (bron).
Reacties
Een reactie posten