EH Schilder over de traditionele Romeinse ritus

De Nederlandse pastoor Harm Schilder volgde begin juli de vormingsdagen voor priesters in Heiloo om de Tridentijnse liturgie aan te leren (zie hier).

Zijn impressies van deze dagen schreef hij neer op zijn weblog:

Op de vooravond van de dagen in Heiloo heb ik met drie collega’s een strandwandeling gemaakt in Zandvoort. Een heerlijke zomeravond. Een enkele strandgast keek raar op toen vier heren in het zwart passeerden, maar we voelden ons eerlijk gezegd op ons gemak. Misschien wel omdat we met een groepje waren. Dat is anders dan wanneer je alleen loopt in deze tijd van religieuze onherkenbaarheid. Het voordeel van de Randstad is dat er tegenwoordig allerlei religieuze figuren herkenbaar rondlopen. Dat is een katholiek imago niet meer zo raar. We sloegen al wandelend een surfer gade die de zee inging. Dat duurde lang! Hij maakt zijn zeil klaar. De plank werd getest. Dat ging door toen hij al tot zijn knieën in het water stond. Een heel ritueel. Uiteindelijk heeft hij langer op het strand gehannest dan hij in zee was.

Wie wil leren om de Tridentijnse liturgie te vieren, doet er goed aan dit te doen in het gezelschap van anderen. In de parochie ben je vaak een eenling als je interesse hier naar uit gaat. En het is leerzaam om te horen van anderen hoe zij hun liturgische expertise ontwikkelen. Alles staat of valt met serieuze voorbereiding. Net als bij surfen. ‘Even de oude Mis doen’, is onmogelijk. Het is zo’n gelaagd geheel, dat het tijd kost om er in binnen te dringen. Niet alleen praktisch maar ook spiritueel. Er waren dit jaar vrijwel allemaal nieuwe gezichten (vorig jaar was de eerste keer). Het had moeite gekost om ergens onderdak te krijgen. Sommige huizen hadden een volle agenda, maar andere (waaronder een Seminarie) lieten indirect weten dat ze het niet zagen zitten. Gelukkig konden we in Heiloo terecht, dat voortaan ‘missionair centrum’ heet, voor het bisdom Haarlem.

In de kapel waren extra altaren geplaatst en ook de grotere bedevaartkapel stond tot onze beschikking. Het personeel van het gastenverblijf was zeer gemotiveerd om onze een mooie tijd te geven en op de achtergrond zagen we enkele blauwe zusters, die daar een kleine communiteit hebben en later in de week een aanzienlijke groep medezusters verwelkomden voor een ontmoeting. Met al die priesters en acolieten erbij, leverde het een zeldzaam katholieke entourage op.

Lees hier verder