Ook de Dominicaanse Ritus komt terug

De provincie Sint-Jozef van de dominicanen in Amerika heeft sinds het verschijnen van Summorum Pontificum in 2007 werk gemaakt van een herwaardering van de oude ritus van de dominicanen. Met zijn motu proprio liet paus Benedictus XVI het gebruik van de buitengewone vorm van de Romeinse ritus weer algemeen toe. Een aantal congregaties hebben echter van oudsher een eigen liturgie ontwikkeld. Voorbeelden hiervan zijn de dominicanen, karmelieten, kartuizers enz. Deze ritussen verdwenen in de nasleep van Vaticanum II of werden zoals de Romeinse ritus aangepast (dit is bv. het geval bij de kartuizers). De instructie Universae Ecclesiae over het motu proprio bepaalt dat de herwaardering van de oude liturgie echter ook voor deze particuliere ritussen geldt.

De Amerikaanse dominicanen zagen de grote waarde van deze eigen ritus (die sinds 1256 nagenoeg onveranderd bleef) in, en begonnen hun seminaristen ook de Dominicaanse ritus aan te leren. Op hun website voorzien ze ook een handleiding  (http://www.op-stjoseph.org/preaching/dominican_rite/home/). Op verschillende plaatsen in Amerika wordt deze ritus nu regelmatig gecelebreerd.

Ook elders krijgt dit voorbeeld navolging: de Franse domincanen van de provincie Toulouse celebreren geregeld de ritus van hun orde. In Frankrijk bestaat ook een ‘nieuwe dominicanenorde’, de Fraterniteit Saint-Vincent-Ferrier in Chémeré-le-Roi die uitsluitend volgens de traditionele Dominicaanse ritus celebreert.