Gelezen in de Volkskrant:
Alleen de sacrale werking van gregoriaanse gezangen en de Latijnse mis kan de katholieke kerk redden, schrijft Olaf van Boetzelaer. 'Schaam je niet voor je eigen rijke traditie en geef de gregoriaanse gezangen weer eens een plaats, zodat hun unieke sacrale werking weer gevoeld kan worden.'OPINIE - Het rapport dat de Nederlandse bisschoppen bij hun 'ad limina'-rapport enige tijd geleden aan de Paus uitbrachten, ademt niet direct een optimistische geest, to put it mildly. Geen wonder. Ging in 1961 84 procent van de Nederlandse katholieken iedere zondag ter kerke, thans bedraagt dit nog maar een schamele 6 procent. In Vlaanderen is de situatie identiek. Hoe heeft het zover kunnen komen?Bijna vanaf het moment dat Paus Johannes XXIII het te houden Tweede Vaticaanse Concilie aankondigde - hij wilde een bij de tijd brengen van de Kerk - kwam een stroom 'modernistische' theologische publicaties op gang. In de kern handelt het zich om een sterk 'horizontalistische', op progressieve sociale actie gerichte oriëntatie, met een gelijktijdige sterke relativering van de 'verticale', dus op God en het bovennatuurlijke gerichte geloofspunten en dogma's.Godsdienstonderwijs uit handenDe historiciteit van de in het evangelie beschreven wonderen inclusief de opstanding van Christus uit de dood, werden in twijfel getrokken en symbolisch geduid; de eucharistische transsubstantiatieleer, dus de waarachtige tegenwoordigheid van Christus in brood en wijn na de consecratie, werd verdoezeld met de vage term 'transfinalisatie'. Over hel en vagevuur werd ook liever niet meer gepreekt. De bisschoppen gaven hun verantwoordelijkheid voor het godsdienstonderwijs uit handen aan instituten zoals het KASKI te Nijmegen.
Olaf van Boetzelaer is hoogleraar internationale politiek en geschiedenis in Manilla.
Reacties
Een reactie posten